E-ISSN: 2619-9467

Cover    
Year 2007 - Volume 17 - Issue 2

Open Access

Peer Reviewed

ORIGINAL RESEARCH
2739 Viewed1927 Downloaded

Evaluation Of Placentas In Pregnancies With Diabetes Mellitus
Gestasyonel Diyabetik Gebeliklerde Plasentaların Değerlendirilmesi

Full Text PDF  
Turkiye Klinikleri J Gynecol Obst. 2007;17(2):89-93

Article Language: TR
Copyright Ⓒ 2020 by Türkiye Klinikleri. This is an open access article under the CC BY-NC-ND license (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/)
ÖZET
Amaç: Normal ve gestasyonel diyabetes mellituslu gebelerin plasentalarının histolojik olarak değerlendirilmesi ve karşılaştırılması, ayrıca gestasyonel diyabetli gebelerin plasentaları ile olası fetal komplikasyonlar arasındaki ilişkinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Kliniğimizde takip edilerek doğumları gerçekleştirilen 22'si gestasyonel diyabet (GDM)'li ve 22'si sağlıklı kontrol olmak üzere toplam 44 gebe çalışma kapsamına alındı. Gestasyonel diyabet tanısı 100 gr oral glukoz tolerans testi (OGTT)'nde Carpenter ve Coustan kriterlerine göre (95,180, 155,140 mg/dl) 2 veya daha fazla değeri pozitif olan gebelere konuldu. Plasentaların maternal ve fetal yüzünden, kordondan ve makroskopik olarak gözlenen patolojik bölgelerinden örneklemeler yapıldı. Örnekler hematoksilen-eozin ile boyandı ve mikroskopik olarak villöz immatürite, koranjiyozis, villöz fibrinoid nekroz, lenfo-histiositik villitis, iskemi, infarktüs ve çekirdekli eritrositlerin varlığı araştırıldı. Bulgular: Kontrol ve gestasyonel diyabetli gruplar arasında neonatal polisitemi ve hiperbilüribinemi oranları açısından anlamlı fark bulunmazken (p> 0.05); makrozomi, yüksek tartılı doğum (LGA), hipoglisemi, hipokalsemi, RDS ve yenidoğanın geçici taşipnesi gestasyonel diyabetli grupta anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p< 0.01). Kronik fetal hipoksiyle ilişkili olarak GDM'li gebelerin bebeklerinde n-RBC oranları ve eritropoietin düzeyleri kontrol grubuna kıyasla anlamlı olarak yüksek saptanmıştır (p< 0.05). Gestasyonel diyabetli gebelerin plasentalarında villöz immatürite, koranjiyozis ve iskemi kontrol grubuna kıyasla anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p< 0.01). Sonuç: Diyabetik gebelerde gözlenen fetal hipoksinin plasental anormalliklerle ilişkili olabileceğini düşünmekteyiz. Plasenta ve özellikle de damarsal oluşumundaki problemler diyabetik gebelerde rastlanılan fetal problemleri açıklamaya yardımcı olabilir.
ABSTRACT
Objective: To evaluate and compare the placental histology of normal and gestational diabetic (GDM) pregnancies. To find out the relationship between impaired placental function and abnormal placental histology. Material and Methods: 22 gestational diabetes mellitus and 22 control pregnancies were included in the study. Gestational diabetes mellitus was diagnosed by 100 gr OGTT according to Carpenter and Couston criteria (95,180,155,140 mg/dl). In all cases one sample of the umbilical cord and fetal membranes and at least two samples of macroscopically normal placental tissue from the central part of the placenta were available for histological examination. The following histological parameters were assessed; villous immaturity, chorangiosis, presence of nucleated fetal red blood cells, lymphohistiocytic villitis, ischemia and fibrinoid necrosis. Results: The incidence of macrosomia, LGA, hypoglisemia, hypocalcemia, RDS and transient tasipnea of newborn were significantly higher in gestational diabetic pregnancies (p<0.01). There were no significant differences for neonatal polisitemia and hyperbilurinemia between the groups. Newborns of GDM pregnancies had higher rates of presence of nucleated fetal red blood cells and erythropoietin than control pregnancies (p<0.05). Placentas of GDM pregnancies had significantly higher rates of villous immaturity, ischemia and chorangiosis (p<0.01). Conclusion: We speculate that fetal hypoxia may be related to placental abnormalities observed in diabetic pregnancies. Abnormal placental histology and vasculogenesis may help to explain fetal problems observed in diabetic pregnancies.